Το 2016 αποτελεί μία από τις χειρότερες χρονιές σε ό,τι αφορά τις κυβερνοεπιθέσεις που έλαβαν χώρα παγκοσμίως, καθώς αυτές πολλαπλασ...
Το 2016 αποτελεί μία από τις χειρότερες χρονιές σε ό,τι αφορά τις κυβερνοεπιθέσεις που έλαβαν χώρα παγκοσμίως, καθώς αυτές πολλαπλασιάστηκαν εφέτος σε σχέση με προηγούμενες χρονιές.
Το τελευταίο έτος, οι επιθέσεις είναι πιο εξελιγμένες και στην πλειονότητα των περιπτώσεων έχουν πραγματοποιηθεί σε μεγάλη κλίμακα. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια ανατριχιαστική προειδοποίηση, καθώς οι επιθέσεις DDoS (κατανεμημένη επίθεση άρνησης υπηρεσιών) γίνονται ολοένα και πιο πολλές και σε τέτοια κλίμακα που λίγοι πίστευαν ότι θα ήταν εφικτό.
Οι επιθέσεις αυτές -όπου τεράστιες ποσότητες δεδομένων διανέμονται σε διαδικτυακά συστήματα, ώστε αυτά να μην μπορούν πλέον να ανταποκρίνονται στα νόμιμα αιτήματα- εξελίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό μέσα στο τρέχον έτος, καθώς οι χάκερς «συνειδητοποίησαν» ότι μπορούν να εκμεταλλεύονται ευάλωτες συσκευές, οι οποίες αποτελούν κομμάτι του λεγόμενου Ίντερνετ των Πραγμάτων (IoT – Internet of Things).
Αναμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι το IoT υπόσχεται πολλά. Έχουμε πλέον τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε δίκτυα, όπου μια ολόκληρη νέα γενιά «έξυπνων» συσκευών θα μπορεί να είναι συνδεδεμένες σε αυτά. Από ψυγεία και βραστήρες, μέχρι συστήματα που θερμαίνουν τα σπίτια μας και συσκευές που ταΐζουν τα κατοικίδιά μας κατά την απουσία μας.
Η χρησιμότητα του να μπορούμε να ελέγχουμε αυτές τις συσκευές από απόσταση είναι προφανής και νέες, τέτοιου είδους, «ευκολίες» θα εμφανίζονται ολοένα και πιο συχνά στο μέλλον, καθώς οι άνθρωποι σκέφτονται νέους τρόπους με τους οποίους μπορεί να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία.
Ωστόσο, οι τεχνολογίες αυτές, που επιτρέπουν στις συσκευές να είναι «έξυπνες», τους παρέχουν παράλληλα τη δυνατότητα να γίνονται και επικίνδυνες, αποτελώντας απειλή για την ασφάλεια των προσωπικών μας δεδομένων. Κανένας ειδικός δεν υποστηρίζει ότι οι χάκερς θα θελήσουν να «εισβάλουν» σε κάποιο κλιματιστικό προκειμένου να κλέψουν προσωπικά δεδομένα, ωστόσο ορισμένες IoT συσκευές αποθηκεύουν στοιχεία που έχουν αξία την οποία ίσως ακόμα δεν μπορούμε να κατανοήσουμε.
Έτσι, οι λευκές μας συσκευές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από χάκερς σε συντονισμένες επιθέσεις, στις οποίες ο ρόλος των προϊόντων θα είναι να αποστέλλουν τεράστιο όγκο άχρηστων δεδομένων με σκοπό να κατακλύζουν άλλα συστήματα, καθιστώντας τα άχρηστα για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι επιθέσεις που έλαβαν χώρα μέσα στο 2016 πραγματοποιήθηκαν με τη χρήση «ζόμπι έξυπνων συσκευών» (συσκευές που εκμεταλλεύονται οι χάκερς για τις επιθέσεις τους), οι οποίες σε συνδυασμό δημιουργούν έναν «στρατό IoT συσκευών» ή αλλιώς ένα botnet (ένα δίκτυο υπολογιστών που ελέγχεται εξ αποστάσεως χωρίς τη γνώση ή την έγκριση του νόμιμου χρήστη). Όσες περισσότερες συσκευές «καταταγούν» σε αυτά τα botnets τόσο μεγαλύτερος ο όγκος άχρηστων δεδομένων που μπορεί να διανεμηθεί.
Η μεγαλύτερη επίθεση που έλαβε χώρα το 2016 περιλάμβανε εκατοντάδες χιλιάδες συσκευές να χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα στην επίθεση όπου «πρωταγωνίστησε» το Mirai botnet. Το τρομακτικό γεγονός με τη συγκεκριμένη υπόθεση, ήταν ότι η επίθεση ήταν σχετικά απλή.
Ένα βασικό μάθημα που θα πρέπει να λάβουμε όλοι μας υπόψη από το Mirai, είναι ότι πρέπει ανά τακτά διαστήματα να αλλάζουμε τους κωδικούς πρόσβασης, τόσο στις IoT συσκευές, όσο και στις ιστοσελίδες τις οποίες επισκεπτόμαστε. Οι ειδικοί επιμένουν ότι δεν πρέπει να βασιζόμαστε στον εργοστασιακό κωδικό πρόσβασης μιας συσκευής, όπως παραδείγματος χάριν ένα ρούτερ, αλλά θα πρέπει να αλλάζουμε τα passwords ώστε να διασφαλίζουμε τα προσωπικά μας δεδομένα.
Το μέλλον θα δείξει εάν τελικά οι άνθρωποι θα μπορούν να χρησιμοποιούν με ασφάλεια τις καθημερινές τους συσκευές ή εάν αυτές θα χρησιμοποιούνται ως όπλο στα χέρια χάκερς.
ΠΗΓΗ ΑΡΘΡΟΥ
COMMENTS